روش و مواد پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیکارشدگان جویای کار بالای دیپلم بود که برای دریافت آموزش و کسب مهارت به مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران معرفی شدند. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر خوشه ای تصادفی بود. 60 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه 30 نفری شامل یک گروه آزمایشی با رویکرد مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی بود. در ابتدا پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. سپس بر روی گروه آزمایش بسته آموزشی مبتنی بر امید در شش جلسه اجرا شد و در گروه گواه هیچ مداخله ای اجرا نشد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. یافته ها در گروه آزمایش میانگین (انحراف معیار) انطباق پذیری مسیر شغلی از (9/3) 7/70 در پیش آزمون به (6/3) 4/79 در پس آزمون افزایش یافت (001/0>P). همچنین در گروه آزمایش از مولفه های انطباق پذیری مسیر شغلی، میانگین (انحراف معیار) دغدغه از (5/3) 5/32 در پیش آزمون به (1/3) 1/37، میانگین (انحراف معیار) کنترل از (2/1) 3/12 در پیش آزمون به (3/2) 6/15، میانگین (انحراف معیار) کنجکاوی از (3/1) 1/13 در پیش آزمون به (3/1) 5/17، میانگین (انحراف معیار) اعتماد از (6/1) 7/12 در پیش آزمون به (1/2) 4/16 در پس آزمون افزایش یافت (001/0>P). در گروه گواه نمرات پیش آزمون و پس آزمون تفاوتی نداشت. نتیجه گیری مطالعه نشان داد مشاوره مسیر شغلی مبتنی موجب افزایش انطباق پذیری مسیر شغلی و خرده مقیاس های آن شامل میزان دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد شد.

هدف پژوهش بررسی عوامل مرتبط با امید شغلی دانشجویان دانشگاه اصفهان بود که با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت.گروه نمونه، 300 نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان بودندکه به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل مقیاس امید شغلی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، مقیاس شناسایی وضعیت افتراقی، پرسشنامه چشم انداز زمان و پرسشنامه حمایت خانواده ادراک شده بود. نتایج نشان داد که حمایت خانواده به طور غیرمستقیم از طریق پرستیژ اجتماعی و قدرت اجتماعی با امید شغلی رابطه داشت. همچنین حمایت خانواده با خودکارآمدی به طور غیرمستقیم از طریق قدرت اجتماعی رابطه داشت. از بین ابعاد موقعیت اجتماعی ادراک شده، بعد قدرت اجتماعی از طریق خودکارآمدی با امید شغلی رابطه غیرمستقیم داشت و بعد پرستیژ اجتماعی با امید شغلی رابطه مستقیم داشت. همچنین خودکارآمدی به صورت مستقیم و غیرمستقیم با امید شغلی رابطه داشت. از بین ابعاد چشم انداز زمان، بعد حال لذت گرا با امید شغلی رابطه مثبت معنادار و بعد حال سرنوشت رابطه منفی معنادار داشت. به طور کلی نتایج نشان داد، خودکارآمدی، ابعاد پرستیژ اجتماعی، قدرت اجتماعی، چشم انداز حال لذت گرا، حال سرنوشت و حمایت خانواده می توانند امید شغلی را پیش بینی کنند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مشاوره ی راه حل محور بر امید شغلی دانش آموزان بود که به روش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و مرحله ی پیگیری انجام گرفت. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر دوره ی دوم متوسطه ی شهر مبارکه در سال تحصیلی 99-98 تشکیل دادند. تعداد نمونه 50 نفر بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و بدین منظور، 50 نفر از دانش آموزان دختر دوره ی دوم متوسطه ی یکی از مدارس این شهر که به صورت تصادفی انتخاب شد، پرسشنامه ی امید شغلی جانتونن و وترستون را تکمیل کردند. سپس 20 نفر از کسانی که نمره ی کمتری در این پرسشنامه کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 10نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 5 جلسه ی 1 ساعت و 45 دقیقه ای مشاوره ی راه حل محور دریافت کرد. پس از اتمام برنامه ی مشاوره ای از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و به فاصله ی 1 ماه پس از آن، پیگیری مربوطه انجام گرفت. برای تحلیل داده ها از میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد مشاوره ی راه حل محور سبب افزایش امید شغلی و مؤلفه های آن که شامل اهداف، گذرگاه و عاملیت است، شده است. باتوجه به نتایج این پژوهش می توان با طراحی، اجرا و کاربست مداخلات مبتنی بر مشاوره ی راه حل محور، امید شغلی دانش آموزان را بهبود بخشید و به هدف گزینی، انتخاب مسیر شغلی و افزایش احساس عاملیت شخصی آنها کمک کرد.

زمینه: مشاوره شغلی یکی ازشیوه های کشف و تبلور توانایی های منابع انسانی و به کار گماردن افراد مناسب در جایگاه و زمان مناسب در سازمان است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید بر توانمند سازی و کارکردهای اجرایی کارکنان بود.روش: پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی وطرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه صورت گرفت.جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان منتسب دانشگاه علوم انتظامی امین در سال 1403- 1402 بود. که از بین آنها 40 نفر به شیوه غیراحتمالی در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جاگماری شدند ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه توانمند سازی کارکنان اسپریتزر (1995) ومقیاس رفتاری کارکردهای اجرایی فرم بزرگسالان روت و همکاران (2005) بود.گروه آزمایش جلسات مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید به مدت 6 جلسه را دریافت نمود و برای گروه گواه هیچ مداخله ای اجرا نشد. جهت بررسی فرضیات تحقیق، از آزمون تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS26 بهر برداری شد.یافته: نتایج نشان داد میانگین نمرات مشاوره شغلی مبتنی بر امید بر افزایش توانمندی کارکنان در گروه آزمایش از 44/30در مرحله پیش آزمون به 62/65 و میانگین کارکردهای اجرایی کارکنان گروه آزمایش از 116/50در مرحله پیش آزمون به 140/65در مرحله پس آزمون رسیده است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود از شیوه مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید با اجرای دوره های وکارگاه های تخصصی برای ارتقای توانمندی و کارکرد های اجرایی در سازمان ها، مراکز مشاوره و دانشگاه ها استفاده گردد

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر رضایت از جبران خدمات بر امید به آینده، التزام شغلی و سازگاری شغلی معلمان با مرکزیت ادراک عدالت توزیعی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری معلمان زن مدارس مقطع ابتدایی شهر خرم آباد به تعداد 850 نفر بود که حجم نمونه 233 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان؛ به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد رضایت از جبران خدمات راجر و ویوین (1998)، عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، امیدواری اشنایدر و همکاران (1991)، التزام شغلی شاوفلی و همکاران (2006)، و سازگاری شغلی شهرابی فراهانی (1391) بود که روایی سازه، و پایایی آن ها با آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss23و amos23 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که متغیر برون زا (رضایت از جبران خدمات) علاوه بر تأثیر مستقیم و معنادار خود بر تمام متغیرهای درون زا (ادراک عدالت توزیعی، امید به آینده، التزام شغلی و سازگاری شغلی معلمان)؛ به واسطه ادراک عدالت توزیعی، دارای نقش غیرمستقیم در تبیین امید به آینده، التزام شغلی و سازگاری شغلی آنان است.

مقدمه: معنویت یکی از منابع قدرتمند ایجاد امید و نشاط است. سلامت معنوی در دانشجویان عامل ایجاد امید، انگیزش و پیشرفت تحصیلی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط سلامت معنوی با امید به آینده شغلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1396 می باشد. روش کار: در این مطالعه مقطعی که بر روی 288 نفر از دانشجویان علوم پزشکی گناباد انجام گردید. داده ها براساس پرسشنامه پژوهشگرساخته امید به آینده شغلی و پرسشنامه سلامت معنوی پالوتزین و الیسون جمع آوری گردید. درپایان داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده آمار تحلیلی (رگرسیون خطی، ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سلامت معنوی 83/15± 36/90 و امید به آینده شغلی 48/10± 05/76 بود. یافته های این پژوهش نشان داد که بین سلامت معنوی و امید به آینده شغلی رابطه آماری معنی داری بصورت مثبت و مستقیم وجود دارد (001/0>P). بین دو بعد سلامت معنوی (سلامت معنوی وجودی و سلامت معنوی مذهبی) با امید به آینده شغلی ارتباط آماری معناداری یافت شد (001/0>P). نتیجه گیری: یافته ها اهمیت پرداختن به موضوع سلامت معنوی در بین دانشجویان را مورد تأکید قرار می دهد. باتوجه به این که سلامت معنوی باعث افزایش امید به آینده شغلی دانشجویان می گردد، پیشنهاد می شود دست اندرکاران و مسئولان ذی ربط توجه ویژه ای به مقوله سلامت معنوی دانشجویان و راهکارهای ارتقای آن داشته باشند.

هدف اصلی این مقاله شناخت تاثیر آموزش درس کارآفرینی بر امید به آینده شغلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 8 می باشد. روش این پژوهش، پیمایشی از نوع توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 8 در سال تحصیلی 89-88 می باشند. حجم نمونه با اندازه اثر کوچک و توان آماری 0.7 و آلفای(a=0.05)  و با توجه به کاهش خطای نوع اول، در حد 470 نفر می باشد که این تعداد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. و به منظور احتمال ریزش نمونه ها در نهایت 500 نفر به عنوان نمونه آماری از طریق روش های نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای و طبقه ای متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. برای ابزار تحقیق با توجه به بررسی پیشینه تحقیق، مبانی نظری و مطالعات اکتشافی؛ یک پرسشنامه محقق ساخته 13 سوالی تدوین گردید که روایی صوری آن با توجه به نظرات خبرگان تایید گردید و برای تعیین پایایی آن با اجرای مقدماتی ضریب آلفای کرانباخ آن (0.88) محاسبه شده است. سپس داده های به دست آمده با استفاده از آزمون t مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که آموزش درس کارآفرینی در افزایش اعتماد به نفس، افزایش آگاهی و توانایی لازم، افزایش توانایی های خود اشتغالی، افزایش خلاقیت در زمینه های شغلی دانشجویان موثر است.

این پژوهش با هدف بررسی نقش امید شغلی و بهزیستی معنوی-اجتماعی در فرسودگی تحصیلی دانشجویان به انجام رسیده است؛ روش پژوهش پیمایش و جامعۀ آماری آن تمام دانشجویان دانشگاه تبریز را دربر دارد. حجم نمونه برابر با 275 و شیوۀ نمونه گیری، طبقه ای متناسب با حجم می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از روش های آماری در سطح توصیفی و استنباطی از روش هم بستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و آزمون آنالیز واریانس یک طرفۀ F استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از این است که بین متغیر امید شغلی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه تبریز هم بستگی نسبتاً قوی و معکوس (459/0-) و معنادار در سطح اطمینان 99% (000/0) وجود دارد؛ در بررسی میزان ضریب هم بستگی پیرسون بین متغیر بهزیستی اجتماعی و ابعاد آن با متغیر فرسودگی تحصیلی نیز نتایج حاکی از وجــود هم بستگی معکوس (415/0-) و معنادار در سطح اطمینان 99% (000/0) می باشد؛ نتایج میزان هم بستگی بین ابعاد این متغیر با متغیر وابسته نیز، نتایج حاکی از وجود رابطۀ معکوس بین ابعاد انسجام اجتماعی (567/0-)، شکوفایی اجتماعی (120/0-) و پذیرش اجتماعی (254/0-) می باشد؛ درنهایت در بررسی میزان ضریب هم بستگی بین متغیر بهزیستی معنوی و فرسودگی تحصیلی نیز نتایج حاکی از وجود رابطۀ قوی و معکوس (774/0) و معنادار در سطح اطمینان 99% (000/0) می باشد؛ میزان هم بستگی بُعد بهزیستی مذهبی (514/0-) و بهزیستی وجودی (793/0-) می باشد؛ درمجموع تحلیل رگرسیون چند متغیره حاکی از این است که مجموع متغیرهای مستقل توانسته اند 60% از تغییرات مربوط به متغیر فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه تبریز را تبیین کنند. نتایج بررسی تفاوت میانگین میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان بر حسب متغیرهای تحصیلات پدر و مادر و قومیت نیز حاکی از این است که این میانگین فقط به لحاظ متغیر تحصیلات پدر با مقدار (735/2f=) و در سطح معناداری 95 % (044/0) متفاوت می باشد. .

مقدمه: مدیر هر سازمان علاوه بر تاکید بر بهبود کارایی و اثر بخشی، باید به بهبود وضعیت روانی- جسمانی و کیفیت زندگی کارمندان نیز توجه کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر بخشی ورزش بر فرسودگی شغلی، سلامت عمومی و امید به زندگی کارمندان دانشگاه علوم پزشکی می باشد.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی با مشارکت 60 نفر (29 نفر فعال و 31 نفر غیر فعال) از کارمندان دانشگاه علوم پزشکی شهر جهرم انجام شد. به منظور گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach، سلامت عمومی Goldberg (GHQ-28)، امید به زندگی Schneider و پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک استفاده شد. در نهایت، تجزیه و تحلیل نتایج داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-18 و آزمون کالموگروف- اسمیرنوف و آزمون t مستقل صورت گرفت ((a=0.05.یافته ها: یافته ها نشان داد که کارمندان فعال بطور معناداری دارای سطح سلامت عمومی بهتری نسبت به کارمندان غیرفعال می باشند (P=0.02). اما در هر سه فاکتور فرسودگی شغلی (خستگی عاطفی (P=0.15)، مسخ شخصیت (P=0.19)، عدم کفایت فردی (P=0.20) و امید به زندگی (P=0.1) بین دو گروه فعال و غیرفعال تفاوت معنادار وجود ندارد.نتیجه گیری: فعالیت می تواند باعث بهبود سلامت عمومی کارمندان شود بنابراین می توان گفت به وسیله ورزش می توان ظرفیت کارمندان را در مقابله با فشارهای روانی در محل کار افزایش داد و سلامت عمومی آنان را تضمین کرد. لذا به مدیران پیشنهاد می شود که موجبات نهادینه شدن فعالیت بدنی و ورزش در سازمان را فراهم کنند.